Inhoudsopgave
Ruim 600 bezoekers bij drie tentoonstellingen
Van de voorzitter
Weer een jaar voorbij en ook meteen weer een nieuwsbrief over het wel en wee van ons mooie gemaal.
Om te beginnen wil ik u allen namens het bestuur alle goeds toewensen voor het nieuwe jaar.
Onze zeer gewaardeerde secretaris Jan Hurkmans heeft een hartoperatie ondergaan maar gelukkig is alles goed afgelopen. We zijn blij dat hij na een kleine onderbreking weer in ons midden is teruggekeerd. Wel heeft hij het secretariaat overgedaan aan Co Bosschaart en het is al gebleken dat Co dit bekwaam heeft opgepakt.
Onze huurders van de bovenverdieping de HVOA hebben kennis gegeven dat zij ons gaan verlaten zo gauw de aanbouw bij de bibliotheek gereed is.
Dat onze schuur in zeer slechte staat verkeerd is een ieder al lang bekend. Het bestuur heeft besloten om de bestaande schuur te slopen en weer opnieuw op te bouwen. In eigen beheer. Om aan allerlei reglementen te ontkomen maken we de schuur iets kleiner zodat we zonder al te veel kosten voor bouwaanvragen aan de gemeente kwijt zijn. We willen zo veel mogelijk de stenen en dakpannen hergebruiken zodat het aanzien vrijwel hetzelfde blijft. We hopen en rekenen er op dat vele van jullie zich aanmelden in de werkgroep om de herbouw met vereende krachten te realiseren. De perikelen bij de gemeente zijn bijna opgelost.
Ik hoop jullie gauw op de werkvloer van onze schuur tegen te komen.
Er is ook alweer een planning gemaakt voor de exposities dit jaar wat onder beheer van Coby tot uitvoering zal worden gebracht.
John Wissenburg
Ruim 600 bezoekers bij drie tentoonstellingen
De drie tentoonstellingen trokken meer dan 600 bezoekers en kunnen daarmee als succesvol worden beschouwd.
De tentoonstelling van Cor Spil met schilderwerk werd vanaf de opening op 5 april t/m 1 juni bezocht door ongeveer 150 personen.
Van 7 juni t/m 26 juli exposeerde Jan de Meester met smeedwerk. In totaal kwamen hier ongeveer 160 mensen kijken, waaronder 50 deelnemers aan de wandelvierdaagse Alkmaar.
Lousanne Schuuring was met glaskunst en schilderijen te zien in de expositieruimte van 2 augustus t/m 27 september. In totaal hebben ongeveer 300 mensen haar werk bewonderd.
Daarnaast had het Open Monumentenweekend, op 12 en 13 september, als thema: Op de kaart.
Door het regionaal comité Kennemerland werd een informatieve brochure voor de Open Monumenten Dagen uitgebracht.
Op de zolderverdieping was verder een tentoonstelling ingericht door de Historische Vereniging Oud-Akersloot met onder meer oude foto’s (van vroeger en nu), ansichtkaarten en topografische kaarten van Akersloot en omgeving. Hiervoor was veel belangstelling, vooral op zondag. In totaal werden ongeveer 120 bezoekers geteld. Jammer genoeg waren wij dit jaar niet opgenomen in de Kunstfietsroute, waardoor het bezoekersaantal is blijven steken op ongeveer 610.
Jan Hurkmans met hond Senna
Jan Hurkmans met hond Senna
Al heel lang is hij actief bij de Stichting Het Gemaal 1879. Hij had de vraag uiteraard verwacht maar is er nog wat aarzelend over: “Ik heb er over nagedacht. Ik dacht dat het sinds ’96 was.” Of praat hij meestal zo? Jan was toen al een paar jaar met een soort Vut. “ik was op m’n 55ste met de SOP.” Sop staat voor Sociaal Plan van de toenmalige Hoogovens.
In 1990 werd het Gemaal voor een gulden overgenomen van het toenmalige Waterschap (dat nu het Hoogheemraadschap heet). Zes jaar later startte Jan dus bij de stichting, in het bestuur als notulist. En natuurlijk als vrijwilliger zondagsmiddags (en in het verre verleden ook nog op zaterdag) in het Gemaal. Jan (gelukkig hersteld van een forse hartaandoening): “Een van de voornaamste taken toen was, hoe komen we aan geld. Voor het opknappen van het Gemaal, het voegen, was maar liefst 25.000 gulden nodig. Natuurlijk kregen we subsidie. Maar daar moest nog heel wat bij. Dat heeft jaren in beslag genomen.” Uiteindelijk werd er pas in 2001 gevoegd.
Wat is er nou zo leuk aan dit vrijwilligerswerk? Hij aarzelt: “Leuk? Ja… Leuk vind ik vooral dat er zoveel verschillende soorten kunst worden tentoongesteld. Door mensenhanden gemaakt. Niets gekunstelds aan. En ik vind het ook heel leuk om mensen in het Gemaal rond te leiden.” Denkt dan even na en zegt dan – bijna verontschuldigend: “Eigenlijk ben ik helemaal niet technisch. Maar in de loop der jaren heb ik wel zoveel van de werking van het Gemaal opgepikt dat ik de meeste vragen erover beantwoorden kan. Toch moet je oppassen. Want soms komen er mensen die in of bij zo’n gemaal gewerkt hebben. En dan denk je wel eens: heb ik het goed gedaan. Leuk is het dan als je juist van hen een complimentje krijgt.”
Een ding wil hij tot slot nog wel even kwijt: “Wat mij dikwijls verbaasd is dat je toch nog Akersloters hoort zeggen: Ik heb nog nooit van de activiteiten van het Gemaal gehoord. En dat ondanks alle publiciteit en alle gezellige tentoonstellingsactiviteiten die we organiseren. Je vraagt je echt af hoe dat nou kan?”
Hetty bedankt
Hetty Kruk heeft het ons - Coby en Ate die nu de exposities in het Gemaal plannen en coördineren – bij de start eigenlijk heel gemakkelijk gemaakt. Een perfecte administratie van wat, wie, waar onder haar leiding had geëxposeerd en reeds vaste afspraken voor de drie exposanten in 2009. Wij kwamen zoals je dat noemt, in een gespreid bedje terecht.
Onze dank daarvoor, Hetty. We kunnen alleen maar hopen het net zo goed voort te zetten.
Cathelijne van Sonderen
Cathelijne van Sonderen
met dochtertje Dorien
Zij is in 2007 bij Het Gemaal 1879 gekomen. Als vrijwilliger en nog steeds veruit de jongste van het stel. Waarom dat vrijwilligerswerk toen? “Ik was werkloos en zwanger. Dus weinig kans op een baan. Maar ik wilde toch wat doen. Het werd het Gemaal en Willibrord. Met dat laatste ben ik inmiddels gestopt. Ik vond het juist leuk iets in het dorp te doen. Ik woonde hier nog niet zo lang. Ik wilde graag mensen leren kennen. En ik vond het ook leuk om iets met industrieel erfgoed te doen. Mijn opa was daar erg bij betrokken. Met hem had ik een heel goede band en hij vertelde me daar spannende verhalen over van vroeger. Daardoor trok het Gemaal me erg aan.”
Ze haalt even haar dochtertje Dorien die zich allerhande dingen op tafel eigen wil maken, dichter naar zich toe en vervolgt dan: “En mensen daarover vertellen trok me ook. Maar het technische gedeelte daarvan heb ik wel wat overschat. Ik heb in het onderwijs gezeten, dus iets uitleggen kan ik redelijk goed. Daarom dacht ik, dit kan ik ook. Maar toch…” Haar familie is verder nogal in voor kunst. Zij zelf schilderde trouwens ook. Schilderde? Bijna verontschuldigend: “Wanneer Dorien wat groter is, komt daar wellicht weer ’s wat van.” Maar ze benadrukt nog eens dat ze daarvoor niet voor het Gemaal met al z’n exposities heeft gekozen.
Waarom zou er zo weinig animo voor het Gemaal zijn bij jongeren? Zij is tenslotte eigenlijk de enige van haar leeftijd. Ze aarzelt geen moment met haar antwoord: “Ach, die zijn toch meer van de computer en de iPod.”
En waarom zij dan wel tussen al die ouderen? “Ik werk al met jeugd (ze is voor twee dagen in de week weer aan de slag in de kinderopvang, red.) en daarom is het juist zo leuk met wat oudere mensen om te gaan. Bovendien zijn ouderen ook dikwijls in voor mij wat relevantere dingen geïnteresseerd.
Het alleen maar over uitgaan, kleding en dat soort dingen te hebben… ach, dat ligt me niet zo erg. En trouwens (met een brede lach) mijn vriend is ook zo’n tien jaar ouder.”
Nieuwe informatiefolder
Het Gemaal beschikt sinds begin jaren 90 over een folder in zwart-wit op A-4-formaat. Deze bevat alle nodige informatie over de bijzonderheden van het gebouw, de installatie en de openingstijden van de exposities enzovoort.
Enkele eenvoudige tekeningen zijn in de tekst verwerkt ter verduidelijking van de werking van de vijzel en de locatie van het Gemaal.
Enige tijd geleden is de behoefte ontstaan om een nieuwe folder te ontwikkelen die een representatiever beeld van het Gemaal moet geven. Een tendens die ook bij andere tot monument verklaarde gemalen in Nederland, waarneembaar is.
De opzet was een A4-model in drieën gevouwen met duidelijke en kwalitatief mooie afbeeldingen en met een beperkte hoeveelheid tekst, om de nieuwsgierigheid te vergroten van toekomstige bezoekers. De bedoeling was tevens om de kosten zo laag mogelijk te houden. Er moest voorzichtig gezocht worden wie er aan deze eisen zou kunnen voldoen en de uitvoering op zich wilde nemen.
Teksten werden herschreven en bestaande foto’s werden met een kritische blik bekeken of deze geschikt zouden zijn voor de nieuwe op glanzend papier te drukken folder. Besloten werd ook om een aantal nieuwe foto’s te (laten) nemen.
Contact werd gezocht met een drukkerij en een fotograaf. Drukkerij Springer en Lippes in Velsen-Noord werd benaderd en bereid gevonden om de folder te produceren. Beroepsfotograaf Bas Beentjes, die onder andere voor Greenpeace en National Geographic opdrachten uitvoert, vond het een goed idee en maakte in twee sessies een groot aantal foto’s.
Na breed overleg is een aantal foto’s geselecteerd, de nieuwe tekst geschreven en gecorrigeerd door Marie-José Hoekstra, neerlandica. De resultaten werden voorgelegd aan de ontwerpafdeling van drukkerij Springer en Lippes die de lay-out voor haar rekening nam.
Na de eerste proefdruk ging het licht gelijk op groen. Daarna nog gespannen wachten of bij de productieafdeling de opdracht ingepast kon worden. Na enkele maanden kwam de mededeling dat de folders gereed waren.
Het bestuur van het Gemaal 1879 vindt het een grote aanwinst om met deze glanzende folder het ‘Museum Gemaal 1879’ onder de aandacht van het publiek te brengen..
N. Beentjes